„Grawitacja”

Pomijając natrętny psychologizm i brak wiarygodności przedstawionych wydarzeń,  Cuaron ojciec i syn zrobili kawał dobrej roboty, łącząc starą dobrą hitchcockowską dramaturgię z zapierającymi dech w piersi efektami specjalnymi, tylko po to by powrócić do esencji kina: przeżywania tego, co nieprzeżywalne; pokazania tego, co przekracza granice wyobraźni.